اختلال هراس نوعی اختلال اضطرابی است که با حملات پانیک غیرمنتظره و مکرر مشخص می شود.
حملات پانیک دورههای ناگهانی ترس یا ناراحتی شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود میرسد و شامل علائمی مانند ضربان قلب سریع، تعریق، لرزش، تنگی نفس، درد قفسه سینه، حالت تهوع، سرگیجه، و احساس عذاب یا از دست دادن قریبالوقوع است.
اختلال هراس میتواند زندگی افراد را مختل کند، زیرا ممکن است فرد از موقعیت ها یا مکان هایی که می ترسد باعث حمله پانیک شوند اجتناب کند.
درمان حملات پانیک ممکن است شامل درمان، دارو یا ترکیبی از هر دو باشد.
علائم اختلال هراس چیست؟
علائم حملات پانیک می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما معمولاً عبارتند از:
حملات پانیک ناگهانی و غیرمنتظره، که می تواند شامل علائمی مانند ضربان قلب سریع، تعریق، لرزش، تنگی نفس، درد قفسه سینه، حالت تهوع، سرگیجه و احساس عذاب قریب الوقوع یا از دست دادن کنترل باشد.
ترس از حملات پانیک در آینده یا ترس از عواقب یک حمله پانیک، مانند تحقیر، خجالت یا ناتوانی در فرار.
اجتناب از موقعیتها یا مکانهایی که فرد معتقد است ممکن است باعث حمله پانیک شود، مانند فضاهای شلوغ، پلها یا آسانسورها.
نگرانی یا نگرانی مداوم در مورد داشتن یک حمله پانیک دیگر یا عواقب یک حمله پانیک.
علائم فیزیکی مانند سردرد، معده درد یا تنش عضلانی.
علل اختلال پانیک چیست؟
علل دقیق اختلال هراس به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی ممکن است نقش داشته باشد. برخی از عواملی که ممکن است در ایجاد اختلال هراس نقش داشته باشند عبارتند از:
ژنتیک: اختلال هراس ممکن است در خانواده ها دیده شود، که نشان می دهد ممکن است یک جزء ژنتیکی در این اختلال وجود داشته باشد.
شیمی مغز: عدم تعادل در برخی از انتقال دهنده های عصبی، مانند سروتونین و نوراپی نفرین، ممکن است به ایجاد اختلال هراس کمک کند.
عوامل محیطی: رویدادهای آسیب زای زندگی، مانند مرگ یکی از عزیزان، طلاق، یا یک بیماری جدی ممکن است باعث شروع اختلال هراس شود. استرس مزمن نیز ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد
عوامل شناختی: الگوهای فکری و باورهای منفی، مانند فاجعه سازی یا برآورد بیش از حد خطر یک موقعیت، ممکن است در ایجاد و حفظ حملات پانیک نقش داشته باشند.
درمان و کنترل اختلال هراس چیست؟
درمان این اختلال معمولاً شامل ترکیبی از درمان های روانشناسی، دارو یا هر دو است. در اینجا برخی از درمان های رایج برای اختلال پانیک آورده شده است:
درمان شناختی-رفتاری (CBT): این نوع درمان بر شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتارهای منفی که ممکن است سبب افزایش خطر این اختلال شود، تمرکز دارد. CBT ممکن است شامل مواجهه درمانی باشد که شامل قرار دادن تدریجی فرد در معرض موقعیت ها یا اشیایی است که در یک محیط امن و کنترل شده باعث ایجاد حملات پانیک می شود.
دارو: داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و بنزودیازپینها، ممکن است برای کمک به مدیریت علائم اختلال هراس تجویز شوند.
تکنیک های آرامسازی: تکنیک هایی مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی و مدیتیشن ممکن است به کاهش اضطراب و مدیریت علائم فیزیکی حملات پانیک کمک کند.
تغییرات سبک زندگی: ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و عادات خواب خوب ممکن است به کاهش استرس و بهبود سلامت کلی کمک کند، که می تواند به مدیریت علائم اختلال هراس کمک کند.
بیشتر بخوانید :