مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا. اختلال شنوایی که به عنوان کم شنوایی نیز شناخته می شود، می تواند تأثیر قابل توجهی بر توانایی کودک در رشد مهارت های گفتاری و زبانی داشته باشد. مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله شدت کم شنوایی، سنی که در آن کم شنوایی رخ داده است، وجود ناتوانی های رشدی اضافی، و در دسترس بودن مداخلات و حمایت های مناسب. در این مقاله، مشکلات گفتاری مختلفی را که ممکن است در کودکان کم شنوا تجربه شود، بررسی خواهیم کرد و در مورد راهکارهایی برای مقابله با این چالش ها بحث خواهیم کرد.
درجات مختلفی از اختلال شنوایی وجود دارد که از خفیف تا عمیق متغیر است. کودکی که کم شنوایی خفیف دارد ممکن است در شنیدن صداهای ضعیف یا دور دچار مشکل باشد، در حالی که کودکی که کم شنوایی عمیق دارد ممکن است اصلا نتواند هیچ صدایی را بشنود. شدت کم شنوایی می تواند بر توانایی کودک در درک صداهای گفتاری، تمایز بین صداها و توسعه مهارت های گفتاری و زبانی تأثیر بگذارد.
بیشتر بخوانید : گفتاردرمانی در افراد کم شنوا
مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا
یکی از مشکلات کلیدی گفتاری کودکان کم شنوا، مشکل در درک و تولید دقیق صداهای گفتاری است. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها قادر به شنیدن صداهای گفتاری به طور واضح یا مداوم نبوده اند که می تواند بر توانایی آنها در تقلید و تولید صحیح این صداها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، کودک مبتلا به کم شنوایی فرکانس بالا ممکن است در شنیدن و تولید صداهایی مانند /s/ و /sh/ مشکل داشته باشد، در حالی که کودک با کم شنوایی فرکانس پایین ممکن است در شنیدن و تولید صداهایی مانند /m/ و مشکل داشته باشد. /n/.
یکی دیگر از مشکلات گفتاری که کودکان کم شنوا ممکن است تجربه کنند، مشکل در تشخیص صداهای گفتاری است. این بدان معنی است که آنها ممکن است در تشخیص صداهای مشابه مشکل داشته باشند و درک و تولید زبان گفتاری را برای آنها چالش برانگیز می کند. به عنوان مثال، کودک مبتلا به کم شنوایی ممکن است در تشخیص صداهای /p/ و /b/ مشکل داشته باشد، که می تواند منجر به سردرگمی کلماتی مانند “pat” و “bat” شود.
علاوه بر مشکلات در درک صداهای گفتاری، کودکان کم شنوا ممکن است با عروض و لحن نیز مشکل داشته باشند. عروض به ریتم، استرس و آهنگ گفتار اشاره دارد که نقش مهمی در انتقال معنا و احساس دارد. کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است در درک و تولید ویژگی های عروضی مشکل داشته باشند که می تواند بر توانایی آنها در برقراری ارتباط موثر و انتقال پیام مورد نظر تأثیر بگذارد.
کودکان کم شنوا ممکن است در رشد واژگان و مهارت های دستور زبان نیز با تاخیر مواجه شوند. این تأخیرها را میتوان به این دلیل نسبت داد که آنها ممکن است در معرض محدودی از زبان گفتاری قرار بگیرند یا به دلیل کاهش شنوایی در درک و پردازش اطلاعات زبانی مشکل داشته باشند. در نتیجه، آنها ممکن است واژگان کوچکتری داشته باشند، از ساختار جملات ساده تری استفاده کنند و در مقایسه با همتایان شنوا خود با قواعد پیچیده گرامری مبارزه کنند.
روشهای درمان مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا
علیرغم چالش هایی که کودکان کم شنوا ممکن است در رشد مهارت های گفتاری و زبانی با آن مواجه شوند، مداخلات و استراتژی های مختلفی وجود دارد که می تواند به توسعه ارتباطات آنها کمک کند. مداخله زودهنگام کلیدی است، زیرا تحقیقات نشان داده است کودکانی که خدمات مداخله زودهنگام و فشرده دریافت می کنند، نتایج بهتری در رشد گفتار و زبان دارند.
یکی از رایج ترین مداخلات برای کودکان کم شنوا، استفاده از سمعک یا کاشت حلزون است. این دستگاهها صدا را تقویت میکنند و توانایی کودک را برای شنیدن صداهای گفتاری بهبود میبخشند، که میتواند به رشد مهارتهای گفتاری و زبانی او کمک کند. علاوه بر این، گفتار درمانی می تواند یک مداخله موثر برای رفع مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا باشد. گفتاردرمانگران با کودکان کار می کنند تا تولید صدای گفتار، تمایز، عروض، واژگان، دستور زبان و مهارت های ارتباطی کلی آنها را بهبود بخشند.
علاوه بر گفتار درمانی سنتی، مداخلات دیگری مانند شنوایی-کلامی درمانی و زبان اشاره نیز می تواند برای کودکان کم شنوا مفید باشد. درمان شنوایی-کلامی بر توسعه مهارت های شنیداری و توانایی های زبان گفتاری کودک از طریق تقویت و آموزش شنیداری تمرکز دارد. از سوی دیگر، زبان اشاره می تواند به عنوان یک حالت ارتباطی تکمیلی برای کودکانی که قادر به دسترسی موثر به زبان گفتاری نیستند استفاده شود.
ترکیب نشانه های بصری و راهبردهای حمایتی نیز می تواند برای کودکان کم شنوا در رشد گفتار و زبان مفید باشد.فراهم کردن یک محیط غنی از زبان با فرصتهایی برای تمرین و مشارکت در ارتباطات معنادار کودک نیز میتواند از رشد گفتار و زبان او حمایت کند.
نکات تکمیلی
مشارکت والدین در حمایت از رشد گفتار و زبان کودکان کم شنوا بسیار مهم است. والدین می توانند نقش کلیدی در تسهیل ارتباط، الگوسازی استفاده مناسب از زبان، و ارائه حمایت و تقویت مداوم برای تلاش های ارتباطی کودک داشته باشند. همکاری با گفتاردرمانگران، مربیان و سایر متخصصان نیز می تواند به کودک کمک کند که حمایت جامع و هماهنگی برای رسیدگی موثر به مشکلات گفتاری خود دریافت کند.
توجه به این نکته ضروری است که مشکلات گفتاری در کودکان کم شنوا می تواند با وجود ناتوانی های رشدی اضافی بیشتر شود. به عنوان مثال، کودکان مبتلا به کم شنوایی ممکن است دارای اختلالات شناختی، اختلالات گفتاری و زبانی، یا مشکلات ارتباط اجتماعی باشند که می تواند بر توانایی آنها در توسعه مهارت های گفتاری و زبانی تأثیر بگذارد. در چنین مواردی، یک رویکرد چند رشته ای که به نیازهای شناختی، زبانی و اجتماعی-عاطفی کودک می پردازد برای حمایت از رشد کلی کودک ضروری است.
