گفتاردرمانی در افراد کم شنوا نقش مهمی در کمک به این افراد دارد تا مهارت های ارتباطی خود را تقویت و بهبود بخشند.
کاهش شنوایی می تواند از نظر شدت متفاوت باشد، از خفیف تا عمیق متغیر است و می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند ژنتیک، افزایش سن، قرار گرفتن در معرض صدا، عفونت ها و شرایط پزشکی باشد. صرف نظر از علت یا درجه از دست دادن شنوایی، گفتار درمانی می تواند به طور قابل توجهی توانایی های ارتباطی و کیفیت کلی زندگی افراد مبتلا به اختلال شنوایی را افزایش دهد.
کم شنوایی می تواند بر توانایی فرد برای پردازش و درک موثر صداهای گفتاری که برای برقراری ارتباط حیاتی هستند، تأثیر بگذارد. این می تواند منجر به مشکلاتی در درک مکالمات، پیروی از دستورالعمل ها، شرکت در تعاملات اجتماعی شود و حتی بر فرصت های یادگیری و اشتغال تأثیر بگذارد. افرادی که دچار کم شنوایی هستند ممکن است با بیان صحیح کلمات، تعبیر نادرست صداهای گفتار یا بلند صحبت کردن به دلیل کاهش آگاهی از شدت صدای خود مشکل داشته باشند.
بیشتر بخوانید : گفتاردرمانی برای کودکان در پیروزی
اهداف گفتاردرمانی در افراد کم شنوا
گفتاردرمانی با هدف رسیدگی به چالش های ارتباطی خاص افراد مبتلا به کم شنوایی مواجه است. اهداف اولیه شامل بهبود بیان گفتار، تقویت مهارت های زبانی، توسعه استراتژی های ارتباطی موثر و تسهیل مهارت های گوش دادن است. با کار با یک آسیب شناس گفتار-زبان، افراد مبتلا به کم شنوایی می توانند پیشرفت قابل توجهی در توانایی خود برای برقراری ارتباط موثر در محیط های مختلف داشته باشند.
مولفه های گفتار درمانی برای کاهش شنوایی:
آموزش شنوایی: افراد مبتلا به کم شنوایی ممکن است از تمرینات آموزشی شنوایی که به بهبود توانایی آنها در درک و تفسیر صداهای گفتاری کمک می کند، بهره مند شوند. این میتواند شامل تمرینهایی باشد که بر تمایز بین فرکانسهای مختلف صدا، تشخیص الگوهای گفتار و درک زبان گفتاری در محیطهای پر سر و صدا متمرکز هستند.
گفتار و زبان درمانی: جلسات گفتار درمانی اغلب شامل فعالیت هایی برای بهبود بیان گفتار، تقویت درک و بیان زبان و توسعه مهارت های واژگان و دستور زبان است. تکنیکهایی مانند آموزش آگاهی واجشناختی، تمرینهای تولید صدای گفتار و تمرینهای زبانی را میتوان برای رفع مشکلات خاص گفتار و زبان استفاده کرد.
راهبردهای گوش دادن و ارتباط: گفتار درمانگران با افراد مبتلا به کم شنوایی کار می کنند تا راهبردهای گوش دادن و ارتباط موثری را توسعه دهند. این ممکن است شامل تمرین لبخوانی، استفاده از نشانههای بصری برای تکمیل اطلاعات شنیداری، استفاده از سرنخهای زمینهای برای کمک به درک مطلب و یادگیری شفافسازی در هنگام بروز اختلال در ارتباط باشد.
انواع روش های گفتار درمانی
درمان فردی: جلسات انفرادی با آسیب شناس گفتار-زبان امکان آموزش شخصی و مداخلات هدفمند بر اساس نیازها و اهداف ارتباطی خاص فرد را فراهم می کند.
گروه درمانی: جلسات گروه درمانی فرصت هایی را برای افراد کم شنوایی فراهم می کند تا مهارت های ارتباطی را در یک محیط اجتماعی تمرین کنند، با همسالانی که با چالش های مشابه روبرو هستند تعامل داشته باشند و از تجربیات یکدیگر بیاموزند.
درمان با کمک فناوری: گفتاردرمانی برای افراد کم شنوا کاهش شنوایی همچنین میتواند از فناوریهایی مانند سمعک، کاشت حلزون، دستگاههای شنیداری کمکی و برنامههای گفتار درمانی برای تقویت آموزش ارتباطات و پشتیبانی از توانبخشی شنوایی استفاده کند.
فواید گفتاردرمانی در افراد کم شنوا
بهبود مهارت های ارتباطی: گفتار درمانی می تواند به افراد مبتلا به کم شنوایی کمک کند تا الگوهای گفتاری واضح تری داشته باشند، دایره لغات خود را گسترش دهند، مهارت زبان را افزایش دهند و توانایی های شنیداری خود را اصلاح کنند.
افزایش اعتماد به نفس: با دستیابی به راهبردهای ارتباطی مؤثر و بهبود وضوح گفتار، افراد مبتلا به کم شنوایی می توانند اعتماد به نفس خود را افزایش دهند و در تعاملات اجتماعی و ابراز وجود احساس راحتی بیشتری داشته باشند.
بهبود کیفیت زندگی: ارتباط موثر برای حفظ روابط، پیگیری فرصت های تحصیلی و شغلی و شرکت در فعالیت های مختلف اجتماعی ضروری است. گفتار درمانی می تواند به طور قابل توجهی کیفیت کلی زندگی افراد کم شنوایی را بهبود بخشد.
