دیسگرافی یا اختلال نوشتن ، نوشتن حروف را برای شخص دشوار می کند. این یک اختلال عصبی است که می تواند کودکان یا بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. افراد مبتلا به نارسایی در نوشتن همچنین ممکن است از کلمه اشتباهی برای آنچه می‌خواهند ارتباط برقرار کنند استفاده کنند.
علت اختلال یادگیری نوشتن همیشه مشخص نیست، اگرچه در بزرگسالان گاهی اوقات به دنبال یک رویداد آسیب زا رخ می دهد.
علائم دیسگرافی
دست خط ناخوانا یکی از نشانه های رایج دیسگرافی است، اما همه افراد دارای دست خط نامرتب این اختلال را ندارند. همچنین در صورت داشتن اختلال خواندن نوشتن ممکن است دستخط منظمی داشته باشید، اگرچه ممکن است زمان طولانی و تلاش زیادی را صرف نوشتن منظم کنید.
برخی از ویژگی های رایج عبارتند از:
- اشتباهات املایی زیاد
- اندازه و فاصله نامناسب حروف
- مشکل در کپی کردن کلمات
- نوشتن آهسته و با مشکلات زیاد
- مشکل در تجسم کلمات قبل از نوشتن آنها
- وضعیت غیرعادی بدن یا دست هنگام نوشتن
- محکم گرفتن مداد در دست
- گفتن کلمات با صدای بلند هنگام نوشتن
- حذف حروف و کلمات از جملات
افراد مبتلا به دیسگرافی اغلب در حین نوشتن با مشکل تمرکز بر چیزهای دیگر مواجه می شوند. این می تواند یادداشت برداری را در طول کلاس یا جلسه دشوار کند زیرا توجه زیادی به ثبت هر کلمه روی کاغذ می شود. موارد دیگری که گفته می شود ممکن است از قلم افتاده باشد.
همچنین ممکن است دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری در نوشتن به شلختگی یا تنبلی متهم شوند، زیرا دست خط آنها مرتب نیست. این می تواند بر عزت نفس تأثیر بگذارد و منجر به اضطراب، کمبود اعتماد به نفس و نگرش منفی نسبت به مدرسه شود.
دلایل اختلال نوشتن
اگر دیسگرافی در دوران کودکی ظاهر شود، معمولاً نتیجه مشکل کدگذاری املایی است. این جنبه ای از حافظه فعال است که به شما امکان می دهد کلمات نوشته شده را برای همیشه به خاطر بسپارید، و نحوه حرکت دست ها یا انگشتان شما برای نوشتن آن کلمات.
با این اختلال، بچه ها یا بزرگسالان برای برنامه ریزی و اجرای نوشتن جملات، کلمات و حتی حروف فردی مشکل دارند. این طور نیست که شما نمی دانید چگونه حروف و کلمات را بخوانید، املا یا تشخیص دهید. در عوض، مغز شما در پردازش کلمات و نوشتن مشکل دارد.
هنگامی که اختلال نوشتن در بزرگسالان ایجاد می شود، علت آن معمولاً سکته مغزی یا سایر آسیب های مغزی است. به طور خاص، آسیب به لوب جداری چپ مغز ممکن است منجر به دیسگرافی شود. شما یک لوب جداری راست و چپ در قسمت بالایی مغز خود دارید. هر کدام با طیفی از مهارت ها مانند خواندن و نوشتن و همچنین پردازش حسی از جمله درد، گرما و سرما مرتبط هستند.
محققان هنوز در حال یادگیری دلایلی هستند که چرا برخی از کودکان دارای ناتوانی های یادگیری مانند دیسگرافی هستند.
کودکان مبتلا به دیسگرافی اغلب ناتوانی های یادگیری دیگری نیز دارند. به عنوان مثال، داشتن اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) ممکن است خطر ابتلا به دیسگرافی را افزایش دهد. این به این دلیل است که توجه ارتباط نزدیکی با توانایی نوشتن و خواندن دارد.