اختلال اضطراب فراگیر

  1. خانه
  2. مقالات
  3. اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یک وضعیت سلامت روان است که با نگرانی یا اضطراب بیش از حد و مداوم در مورد انواع امور روزمره مشخص می شود. افراد مبتلا به GAD اغلب در کنترل نگرانی های خود مشکل دارند و ممکن است علائم فیزیکی مانند بی قراری، خستگی، مشکل در تمرکز و تنش عضلانی را تجربه کنند.

درمان GAD معمولاً شامل ترکیبی از درمانهای روانشناسی و دارو است. درمان شناختی رفتاری (CBT) یک شکل رایج درمانی است که برای درمان GAD استفاده می‌شود، که شامل شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهایی است که به اضطراب کمک می‌کنند. داروهایی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و بنزودیازپین ها نیز ممکن است برای کمک به مدیریت علائم تجویز شوند.

علائم اختلال اضطراب فراگیر

علائم (GAD) می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما به طور معمول شامل موارد زیر است:

  • نگرانی یا اضطراب بیش از حد و مداوم در مورد انواع چیزهای روزمره مانند کار، سلامت، خانواده، امور مالی و موقعیت های اجتماعی.
  • مشکل در کنترل نگرانی و احساس اضطراب.
  • بی قراری یا احساس سرگیجه.
  • خستگی یا مشکل در خوابیدن.
  • مشکل در تمرکز یا احساس پرت شدن حواس به آسانی
  • تحریک پذیری.
  • تنش یا درد عضلانی.
  • مشکلات گوارشی، مانند معده درد یا اسهال.
  • عرق کردن، لرزیدن یا لرزش.

توجه به این نکته ضروری است که تجربه اضطراب یا نگرانی گاه به گاه طبیعی است، اما اگر این علائم ادامه داشته باشد و در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند، ممکن است نشانه GAD باشد. 

دلایل و عوامل خطر

علل دقیق اختلال اضطراب فراگیر (GAD) به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، محیطی و روانی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشد. برخی از علل احتمالی GAD عبارتند از:

ژنتیک: نتایج مطالعات نشان می دهد که ممکن است یک جزء ژنتیکی در این اختلال وجود داشته باشد.

شیمی مغز: عدم تعادل در برخی از انتقال دهنده های عصبی، مانند سروتونین و دوپامین، ممکن است به ایجاد GAD کمک کند.

عوامل محیطی: حوادث آسیب زا، مانند سوء استفاده، غفلت، یا یک تجربه تهدید کننده زندگی، ممکن است خطر ابتلا به GAD را افزایش دهد.

عوامل شخصیتی: افرادی که کمال گرا هستند، عزت نفس پایینی دارند یا مستعد تفکر منفی هستند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به GAD باشند.

سایر شرایط سلامت روان: GAD ممکن است در افرادی که سایر بیماری های روانی مانند افسردگی یا اختلال هراس نیز دارند، شایع تر باشد.

درمان اختلال اضطراب فراگیر

درمان شناختی-رفتاری (CBT): این شکل از درمان به افراد مبتلا به GAD کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتارهای منفی را که به اضطراب کمک می کند، شناسایی و تغییر دهند. درمان شناختی رفتاری همچنین ممکن است شامل مواجهه درمانی باشد که شامل قرار دادن تدریجی فرد در معرض چیزهایی است که از آنها می ترسد در یک محیط امن و کنترل شده.

داروها: مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) معمولاً برای کمک به مدیریت علائم GAD تجویز می‌شوند. بنزودیازپین‌ها نیز ممکن است تجویز شوند، اما معمولاً فقط برای تسکین کوتاه‌مدت علائم شدید اضطراب به دلیل پتانسیل وابستگی و اعتیاد استفاده می‌شوند.

تکنیک‌های آرام‌سازی: تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی و مدیتیشن ذهن‌آگاهی ممکن است به کاهش علائم اضطراب کمک کند.

تغییرات سبک زندگی: ایجاد تغییرات در سبک زندگی مانند ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و خواب کافی نیز ممکن است به کاهش علائم اضطراب کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که موثرترین برنامه درمانی برای GAD بسته به فرد متفاوت است. اگر شما یا شخصی که می شناسید علائم GAD را تجربه می کند، مهم است که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید. آنها می توانند یک تشخیص دقیق ارائه دهند و یک برنامه درمانی شخصی ایجاد کنند.