رفتار درمانی در کودکان بیش فعال
رفتار درمانی نوعی درمان است که می تواند برای کمک به کودکان مبتلا به بیش فعالی استفاده شود. این نوع درمان با آموزش مهارت ها و تکنیک های جدید برای مدیریت بیش فعالی کودک، بر تغییر رفتار کودک متمرکز است.
یکی از رویکردهای رایج رفتار درمانی برای کودکان بیش فعال «آموزش والدین» نام دارد. این شامل آموزش به والدین می شود که چگونه رفتار فرزندشان را در خانه مدیریت کنند، با استفاده از تقویت مثبت و تکنیک های دیگر برای تشویق رفتار خوب و جلوگیری از رفتار منفی.
رویکرد دیگر «مدیریت کلاس درس رفتاری» نام دارد که شامل کار با معلمان برای ایجاد یک محیط کلاسی ساختاریافته و حمایتکننده است که به کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک میکند تا متمرکز و درگیر یادگیری باشند.
علاوه بر رفتار درمانی می توان از دارو برای درمان بیش فعالی در کودکان نیز استفاده کرد. با این حال، دارو همیشه باید تحت راهنمایی یک متخصص استفاده شود و برای بهترین نتایج باید با مداخلات رفتاری ترکیب شود.
تکنیک های رفتار درمانی در کودکان بیش فعال
چندین تکنیک رفتاردرمانی وجود دارد که می تواند به مدیریت بیش فعالی در کودکان کمک کند. در اینجا چند نمونه هستند:
تقویت مثبت: این شامل پاداش دادن به کودک برای رفتار خوب، مانند پیروی از دستورالعمل ها یا متمرکز ماندن، با تحسین، توجه یا یک رفتار کوچک است. با تقویت رفتار مثبت، کودکان احتمال بیشتری برای تکرار آن در آینده دارند.
پاداش: این شامل دادن نشانهها یا پاداشهای دیگری برای رفتار خوب به کودک است که میتواند با پاداش بزرگتری مانند یک اسباب بازی یا فعالیت مبادله شود. این تکنیک می تواند به کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک کند تا در طول زمان با انگیزه و درگیر رفتارهای مثبت شوند.
تایم اوت: این شامل حذف یک کودک از موقعیتی است که در آن رفتارهای منفی از خود نشان می دهد، مانند مخرب یا پرخاشگر بودن. زمان استراحت باید مختصر باشد و باید با کودک در مورد کارهایی که در آینده می تواند متفاوت انجام دهد بحث و گفتگو شود.
آموزش مهارت های اجتماعی: این شامل آموزش به کودکان مبتلا به بیش فعالی است که چگونه با دیگران به شیوه ای مثبت و مناسب تعامل کنند. این می تواند شامل آموزش نحوه اشتراک گذاری، نوبت گرفتن و برقراری ارتباط موثر باشد.
اینها تنها چند نمونه از بسیاری از تکنیک های رفتاردرمانی هستند که می توانند برای مدیریت بیش فعالی در کودکان مورد استفاده قرار گیرند. تکنیک های خاص مورد استفاده به نیازهای فردی کودک و توصیه های متخصص کاردرمانی بستگی دارد.