اختلالات یادگیری خاص

  1. خانه
  2. مقالات
  3. اختلالات یادگیری خاص
اختلالات یادگیری خاص

اختلالات یادگیری خاص ، اختلالات عصبی رشدی هستند که معمولاً در کودکان ابتدایی سن مدرسه تشخیص داده می شوند، اگرچه ممکن است تا بزرگسالی تشخیص داده نشوند. مشخصه آنها یک نقص مداوم حداقل در یکی از سه حوزه اصلی است: خواندن، بیان نوشتاری و یا ریاضی.

تخمین زده می شود که 5 تا 15 درصد از کودکان در سن مدرسه با ناتوانی یادگیری دست و پنجه نرم می کنند و آمارها نشان می دهند که 80 درصد از کسانی که دارای اختلالات یادگیری هستند، به طور خاص در خواندن اختلال دارند (که معمولاً به آن نارساخوانی می گویند). اختلال یادگیری خاص با سایر اختلالات عصبی رشدی (مانند ADHD) و همچنین اضطراب همراهی بالایی دارد.

مهارت های خاصی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از: دقت خواندن کلمات، املا، دستور زبان یا محاسبه. علاوه بر این، تسلط در خواندن و ریاضیات ممکن است مورد توجه قرار گیرد. مشکلات این مهارت ها اغلب باعث ایجاد مشکلاتی در یادگیری موضوعاتی مانند تاریخ، ریاضی، علوم و مطالعات اجتماعی می شود و ممکن است بر فعالیت های روزمره و تعاملات اجتماعی تأثیر بگذارد.

اختلالات یادگیری، اگر تشخیص داده نشود و مدیریت نشود، می تواند در طول زندگی فرد مشکلاتی را فراتر از پیشرفت تحصیلی کمتر ایجاد کند. این مشکلات شامل افزایش خطر پریشانی روانی بیشتر، سلامت روان کلی ضعیف تر، بیکاری، کم کاری و ترک تحصیل است.

اختلال یادگیری خاص را می توان با موفقیت در طول زندگی مدیریت کرد. افراد مبتلا به اختلالات یادگیری خاص می توانند به یادگیرندگان ماهری تبدیل شوند و ممکن است بتوانند بر روی نقاط قوتی که اغلب با تفاوت های یادگیری آنها مرتبط است، بسازند. برای مثال، افراد مبتلا به نارساخوانی، اغلب خلاقیت خاصی دارند و می توانند خارج از چارچوب ها فکر کنند.

داشتن اختلال یادگیری به این معنا نیست که فرد در انتخاب شغل یا فرصت های موفقیت خود محدود است.

مداخله زودهنگام برای افراد مبتلا به این اختلال و ارائه مناسب ترین روش های درمان اختلال یادگیری کلیدی است. اگر مشکلات زودهنگام شناسایی شوند، مداخله می‌تواند مؤثرتر باشد و کودکان می‌توانند از مواجهه با مشکلات طولانی در زمینه تکالیف مدرسه و اعتماد به نفس پایین اجتناب کنند.

تشخیص

برای تشخیص اختلال یادگیری ، فرد باید چهار معیار را داشته باشد.

با وجود کمک های هدفمند حداقل در یکی از زمینه های زیر حداقل به مدت شش ماه مشکل داشته باشد:

  • مشکل در خواندن (به عنوان مثال، نادرست، آهسته و تنها با تلاش زیاد).
  • مشکل در درک معنای آنچه خوانده می شود.
  • مشکل در املا.
  • مشکل در بیان نوشتاری (مثلاً مشکلات دستور زبان، علائم نگارشی یا سازماندهی).
  • مشکل در درک مفاهیم اعداد، حقایق اعداد یا محاسبه.
  • مشکل در استدلال ریاضی (به عنوان مثال، به کار بردن مفاهیم ریاضی یا حل مسائل ریاضی).
  • مشکلات در دوران مدرسه شروع می شود، حتی اگر برخی از افراد تا بزرگسالی مشکلات قابل توجهی را تجربه نکنند (زمانی که نیازهای تحصیلی، کاری و روزمره بیشتر است).
  • مشکلات یادگیری به دلیل سایر شرایط مانند ناتوانی ذهنی، مشکلات بینایی یا شنوایی، یک بیماری عصبی (مانند سکته مغزی در کودکان)، شرایط نامطلوب مانند ضرر اقتصادی یا محیطی، عدم آموزش، یا مشکلات صحبت کرن و درک زبان نیست.
  • مهارت های تحصیلی داشته باشد که به میزان قابل توجهی کمتر از حد انتظار برای سن کودک است و باعث ایجاد مشکل در مدرسه، کار یا فعالیت های روزمره می شود.

تشخیص از طریق ترکیبی از مشاهده، مصاحبه، سابقه خانوادگی و گزارش های مدرسه انجام می شود. آزمایش عصب روانشناختی ممکن است برای کمک به یافتن بهترین راه برای کمک به فرد مبتلا به اختلال یادگیری خاص مورد استفاده قرار گیرد.

انواع اختلالات یادگیری خاص

نارساخوانی
نارساخوانی اصطلاحی است که به دشواری در اکتساب و پردازش زبان اشاره دارد که معمولاً با فقدان یا مهارت در خواندن، املا و نوشتن ظاهر می شود. افراد مبتلا به نارساخوانی در ارتباط دادن حروفی که در صفحه می بینند با صداهایی که تولید می کنند مشکل دارند. در نتیجه خواندن کند و پر زحمت می شود و برای آنها فرآیند روانی نیست.

مشکلات در خواندن حتی قبل از یادگیری خواندن شروع می شود. به عنوان مثال، کودکان ممکن است در تجزیه کلمات گفتاری به هجاها و تشخیص کلماتی که قافیه هستند مشکل داشته باشند. کودکان مهدکودک ممکن است مانند همسالان خود نتوانند حروف را تشخیص دهند و بنویسند. افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است در دقت و املا نیز مشکل داشته باشند. این یک تصور غلط رایج است که همه کودکان مبتلا به نارساخوانی حروف را به عقب می نویسند یا کسانی که حروف را به عقب می نویسند، همگی نارساخوانی دارند.

افراد مبتلا به نارساخوانی، از جمله نوجوانان و بزرگسالان، اغلب سعی می‌کنند تا زمانی که می‌توانند از فعالیت‌هایی که شامل خواندن است اجتناب کنند (خواندن برای لذت، خواندن دستورالعمل‌ها). آنها اغلب به رسانه های دیگر مانند تصاویر، ویدئو یا صدا جذب می شوند.

مشکلات نوشتن Dysgraphia 
مشکلات نوشتن می تواند شامل مشکلات املایی، دستور زبان، نقطه گذاری و دست خط باشد.

اختلال ریاضی Dyscalculia 
برای توصیف مشکلات در یادگیری مفاهیم مربوط به اعداد یا استفاده از نمادها و توابع برای انجام محاسبات ریاضی استفاده می شود. مشکلات ریاضی می تواند شامل مشکلات در حس اعداد، به خاطر سپردن حقایق ریاضی، محاسبات ریاضی، استدلال ریاضی و حل مسئله ریاضی باشد.