گفتاردرمانی آفازی

  1. خانه
  2. مقالات
  3. گفتاردرمانی آفازی
گفتاردرمانی آفازی

گفتاردرمانی آفازی

آفازی یک اختلال زبانی است که در نتیجه آسیب به مناطقی از مغز که زبان را کنترل می کنند، مانند نیمکره چپ در اکثر افراد راست دست، رخ می دهد. این آسیب می تواند در اثر سکته مغزی، آسیب مغزی، تومور مغزی یا سایر بیماری های عصبی ایجاد شود. افراد مبتلا به آفازی ممکن است در صحبت کردن، درک زبان گفتاری، خواندن و نوشتن مشکل داشته باشند. گفتار درمانی یکی از اجزای مهم فرآیند توانبخشی برای افراد مبتلا به آفازی است، زیرا هدف آن بهبود مهارت های ارتباطی و کمک به افراد برای بازیابی توانایی خود برای برقراری ارتباط موثر است.

گفتاردرمانی برای آفازی معمولاً شامل ترکیبی از تمرین‌ها و تکنیک‌هایی است که برای هدف قرار دادن مهارت‌های زبانی خاص مانند صحبت کردن، درک کردن، خواندن و نوشتن طراحی شده‌اند. اهداف گفتار درمانی بهبود توانایی فرد در برقراری ارتباط، افزایش اعتماد به نفس در برقراری ارتباط و کمک به آنها برای ادغام مجدد در زندگی روزمره و تعاملات اجتماعی است.

رویکردهای گفتاردرمانی آفازی

یکی از مولفه های کلیدی گفتار درمانی برای آفازی، تمرین و بهبود مهارت های گفتاری است. گفتاردرمانگرها با افراد مبتلا به آفازی کار می کنند تا تمرینات گفتاری مانند تکرار کلمات و عبارات، تشکیل جملات و درگیر شدن در مکالمه را انجام دهند. این تمرینات به افراد کمک می کند تا توانایی خود را در تولید صداهای گفتاری، سازماندهی افکار خود و برقراری ارتباط موثر بهبود بخشند. گفتار درمانگران همچنین ممکن است از تکنیک هایی مانند مدل سازی و تشویق برای کمک به افراد مبتلا به آفازی برای بهبود مهارت های گفتاری خود استفاده کنند.

یکی دیگر از جنبه های مهم گفتار درمانی برای آفازی، کار بر روی بهبود درک زبان گفتاری است. افراد مبتلا به آفازی ممکن است در درک زبان گفتاری مشکل داشته باشند، که می تواند پیروی از مکالمات، دستورالعمل ها یا شرکت در تعاملات اجتماعی را برای آنها چالش برانگیز کند. گفتاردرمانگران با افراد مبتلا به آفازی کار می کنند تا مهارت های شنیداری خود را از طریق تمرین هایی مانند گوش دادن و تکرار کلمات و جملات، پیروی از دستورالعمل های شفاهی و درگیر شدن در مکالمه بهبود بخشند. گفتاردرمانگران همچنین ممکن است از تکنیک هایی مانند استفاده از نشانه های بصری و ژست ها برای کمک به افراد مبتلا به آفازی برای بهبود درک خود از زبان گفتاری استفاده کنند.

گفتار درمانی برای آفازی علاوه بر کار بر روی مهارت های گفتاری و درک، بر بهبود مهارت های خواندن و نوشتن نیز تمرکز دارد. افراد مبتلا به آفازی ممکن است در خواندن زبان نوشتاری و نوشتن مشکل داشته باشند که می تواند بر توانایی آنها در برقراری ارتباط موثر تأثیر بگذارد. گفتاردرمانگرها با افراد مبتلا به آفازی کار می کنند تا مهارت های خواندن آنها را از طریق تمرین هایی مانند بلندخوانی، تکالیف درک مطلب و تمرین تشخیص کلمات بهبود بخشند. گفتاردرمانگران همچنین ممکن است با افراد مبتلا به آفازی برای بهبود مهارت های نوشتاری خود از طریق تمرین هایی مانند نوشتن جملات، پاراگراف ها و درگیر شدن در وظایف ارتباطی نوشتاری کار کنند.

سایر رویکردهای گفتار درمانی

گفتاردرمانی برای آفازی علاوه بر کار بر روی مهارت‌های زبانی خاص، ممکن است شامل کار بر روی جنبه‌های دیگر ارتباط نیز باشد، مانند مهارت‌های اجتماعی، مهارت‌های عمل‌گرایانه و استفاده از اشکال جایگزین ارتباط. افراد مبتلا به آفازی ممکن است از راهبردهای یادگیری برای کمک به برقراری ارتباط موثرتر در موقعیت های اجتماعی مانند استفاده از حرکات، حالات صورت و زبان بدن بهره مند شوند. گفتاردرمانگرها همچنین ممکن است با افراد مبتلا به آفازی کار کنند تا توانایی آنها را برای مشارکت در مکالمات، بیان افکار و احساسات، و هدایت تعاملات اجتماعی بهبود بخشند.

برای افراد مبتلا به آفازی شدید که ممکن است توانایی‌ های گفتاری و زبانی محدودی داشته باشند، گفتاردرمانگرها ممکن است روی استفاده از اشکال دیگر ارتباط مانند تخته‌های ارتباطی، تبلت‌ها و وسایل ارتباطی تقویتی و جایگزین (AAC) کار کنند. این ابزارها می توانند به افراد مبتلا به آفازی کمک کنند تا به طور مؤثر ارتباط برقرار کنند، نیازها و ترجیحات خود را بیان کنند و در گفتگو شرکت کنند. گفتاردرمانگران همچنین ممکن است به افراد مبتلا به آفازی و مراقبان آنها در مورد نحوه استفاده مؤثر از این اشکال جایگزین ارتباط آموزش و حمایت ارائه دهند.

گفتار درمانی برای آفازی علاوه بر کار بر روی مهارت های زبانی و توانایی های ارتباطی، ممکن است شامل کار بر روی مهارت های شناختی مانند توجه، حافظه، حل مسئله و عملکرد اجرایی نیز باشد. افراد مبتلا به آفازی ممکن است در نتیجه اختلال زبانی خود با چالش های شناختی مواجه شوند که می تواند بر توانایی آنها در برقراری ارتباط موثر تأثیر بگذارد. گفتار درمانگران ممکن است با افراد مبتلا به آفازی کار کنند تا مهارت های شناختی خود را از طریق تمرینات و استراتژی هایی که برای تقویت توجه و حافظه طراحی شده اند بهبود بخشند.