بازی درمانی چیست؟ بازی درمانی عبارتست از یک مدل نظری برای ایجاد یک فرآیند بین فردی که در آن بازی درمانگران آموزش دیده از قدرت های درمانی بازی برای کمک به مراجعان برای جلوگیری یا حل مشکلات روانی اجتماعی و دستیابی به رشد و توسعه مطلوب استفاده می کنند.
در اصطلاح عامیانه، بازی درمانی درمانی است که از طرز تفکر، پردازش و ارتباط کودکان با بزرگسالان استفاده می کند. به اختصار:
- درمان موفق مستلزم برقراری ارتباط بین مراجع و درمانگر است.
- این ارتباط نیاز به ارتباط دارد.
- درمان موفقیت آمیز مبتنی بر آگاهی و بررسی احساسات است.
- بازی درمانی ارتباط را تقویت می کند، ارتباط را ترویج می کند و از کاوش احساسات حمایت می کند.
کودکان همیشه زبانی ندارند که احساسات خود را با کلمات بیان کنند. آنها همچنین ممکن است چالش هایی در رابطه با یک بزرگسال در یک محیط بالینی داشته باشند. بازی یک زبان جهانی است. کودکان به بازی کردن – با کودکان دیگر و بزرگسالان – عادت دارند. بازی درمانی می تواند کودک مضطرب را در محیطی ناآشنا خلع سلاح کند. می تواند در روابط جدید و ناآشنا رابطه را تقویت کند. هنگامی که رابطه برقرار شد و درمانگر با کودک آشنا شد، از طریق فرآیند بازی، احساسات، رفتارها و تمایلات شروع به آشکار شدن می کنند.
موارد کاربرد بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی می تواند برای رفع تعدادی از نگرانی های سلامت روان در کودکان استفاده شود، از جمله:
- مدیریت خشم
- اختلالات سلوک
- اندوه و فقدان
- طلاق
- بحران و تروما
- اضطراب
- افسردگی
- بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)
- اوتیسم
- ناتوانی های جسمی و یادگیری
عمل بازی آرامش بخش است و به عنوان یک ابزار ارتباطی ارزشمند عمل می کند. بازی درمانی یکی از راه های ابتکاری است که یک متخصص سلامت روان می تواند کودک را بشناسد تا بتواند درمان مولد را شروع کند.
اگرچه در ظاهر ممکن است زمان بازی ساده به نظر برسد، بازی درمانی بسیار بیشتر است.
درمانگر که به طور گسترده در نحوه بررسی و مشاهده آموزش دیده است، از زمان بازی برای بررسی رفتارها، احساسات و عواطف استفاده می کند. برای مثال، او ممکن است موقعیتهایی را تنظیم کند که آنچه را که کودک در زندگی واقعی تجربه یا احساس میکند تقلید میکند تا واکنش او را مشاهده کند.
ویژگی های بازی بر اساس سن و شخصیت کودک متفاوت است. درمانگر ممکن است از کودک دعوت کند تا از بین چندین فعالیت انتخاب کند تا تشخیص دهد کودک از انجام چه کاری لذت می برد.
انواع تکنیکهای بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی روشهای مختلفی دارد که هر کدام برای مشکلات خاصی مناسب هستند. برخی از مهمترین انواع این تکنیکها عبارتند از:
بازی درمانی غیر مستقیم یا کودک محور: در این روش، درمانگر نقش مشاهدهگر را دارد و به کودک اجازه میدهد تا به طور آزادانه بازی کند. درمانگر بدون دخالت مستقیم، به دنیای درونی کودک گوش میدهد و به او کمک میکند تا احساسات و افکار خود را بهتر بشناسد.
بازی درمانی مستقیم یا درمانگر محور: در این روش، درمانگر نقش فعالتری دارد و با استفاده از اسباببازیها و بازیها، به کودک کمک میکند تا مسائل و مشکلات خود را شناسایی کند و راه حلهایی برای آنها پیدا کند.
بازی درمانی ساختاریافته: در این روش، درمانگر از بازیهای ساختاریافته مانند بازیهای تختهای، بازیهای نقشآفرینی و بازیهای گروهی استفاده میکند تا به کودک کمک کند تا مهارتهای اجتماعی، عاطفی و شناختی خود را تقویت کند.
بازی درمانی بیانگر: در این روش، کودک از طریق نقاشی، خمیربازی، قصهگویی و سایر فعالیتهای هنری، احساسات و افکار خود را بیان میکند. درمانگر با تحلیل این آثار هنری، به درک بهتر دنیای درونی کودک کمک میکند.
بازی درمانی روایی: در این روش، کودک داستانهایی درباره تجربیات خود میسازد و آنها را با درمانگر به اشتراک میگذارد. این روش به کودک کمک میکند تا به رویدادهای گذشته معنا ببخشد و بر آنها غلبه کند.
بازی درمانی مبتنی بر طبیعت: در این روش، از طبیعت به عنوان یک ابزار درمانی استفاده میشود. کودک در محیط طبیعی بازی میکند و با عناصر طبیعی ارتباط برقرار میکند. این روش به کاهش استرس و افزایش آرامش کودک کمک میکند.
مزایا و فواید بازی درمانی چیست؟
ابراز احساسات: کودکان میتوانند احساسات خود را به روشی ایمن و کنترلشده بیان کنند.
افزایش اعتماد به نفس: بازی درمانی به کودکان کمک میکند تا به خود و تواناییهای خود اعتماد کنند.
تقویت مهارتهای اجتماعی: کودکان مهارتهای ارتباطی، همکاری و همدلی را یاد میگیرند.
کاهش اضطراب و استرس: بازی درمانی به کودکان کمک میکند تا با استرس و اضطراب خود مقابله کنند.
حل مسئله: کودکان یاد میگیرند که مشکلات خود را شناسایی کرده و راه حلهایی برای آنها پیدا کنند.
بازی درمانی برای کودکان بیش فعال: یک راهکار سرگرمکننده و موثر
بازی درمانی، روشی بسیار کارآمد برای کمک به کودکان بیش فعال است. در این روش، کودکان از طریق بازی با احساسات، افکار و رفتارهای خود آشنا میشوند و مهارتهای اجتماعی و عاطفی خود را بهبود میبخشند.
مزایا
زبان مشترک کودکان: بازی، زبان طبیعی کودکان است. آنها از طریق بازی، احساسات خود را بیان میکنند، با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار میکنند و مهارتهای مختلفی را یاد میگیرند.
کاهش اضطراب و استرس: بازی درمانی به کودکان کمک میکند تا استرس و اضطراب خود را کاهش دهند و احساس آرامش بیشتری داشته باشند.
افزایش اعتماد به نفس: با موفقیت در بازیها و فعالیتهای مختلف، کودکان اعتماد به نفس خود را افزایش میدهند.
بهبود مهارتهای اجتماعی: بازی درمانی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی خود را مانند همکاری، نوبتداری و حل مسئله بهبود بخشند.
توسعه مهارتهای شناختی: بازیهای مختلف به کودکان کمک میکنند تا مهارتهای شناختی خود مانند توجه، تمرکز و حافظه را تقویت کنند.
بازیهای مناسب
بازیهای حرکتی: بازیهایی مانند دویدن، پریدن، توپ بازی و بازیهای تعادلی به کودکان کمک میکنند تا انرژی خود را تخلیه کنند و آرامتر شوند.
بازیهای ساختنی: بازی با لگو، پازل و خمیر بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای حرکتی ظریف، خلاقیت و تمرکز خود را تقویت کنند.
بازیهای نقشآفرینی: بازیهای نقشآفرینی به کودکان کمک میکنند تا احساسات خود را بهتر درک کنند و مهارتهای اجتماعی خود را بهبود بخشند.
بازیهای تختهای: بازیهای تختهای به کودکان کمک میکنند تا مهارتهای نوبتداری، همکاری و حل مسئله را یاد بگیرند.
بازیهای کامپیوتری آموزشی: برخی بازیهای کامپیوتری آموزشی میتوانند به کودکان کمک کنند تا مهارتهای شناختی خود را تقویت کنند.