کند نویسی در دانش آموزان یک مشکل رایج برای دانش آموزان است. این می تواند به طرق مختلف ظاهر شود، از زمان طولانی برای تکمیل تکالیف گرفته تا داشتن دستخط سخت و فشرده. اگرچه آهسته نوشتن لزوماً چیز بدی نیست، اما می‌تواند مانع از توانایی دانش‌آموز در بیان مؤثر خود و همگام شدن با خواسته‌های درسی شود.
عوامل متعددی وجود دارد که می تواند منجر به کند نویسی در دانش آموزان شود :
مهارت های حرکتی ظریف: توسعه حرکات ماهیچه های کوچک در دست ها و انگشتان برای تشکیل حروف و نوشتن روان بسیار مهم است. دانش‌آموزان جوان‌تر یا آن‌هایی که مهارت‌های حرکتی خوبی دارند، ممکن است با عمل فیزیکی نوشتن مشکل داشته باشند.
مهارت های دیداری-فضایی: این مهارت ها شامل پردازش اطلاعات بصری و درک روابط فضایی است. ضعف مهارت های بصری- فضایی می تواند تجسم حروف، حفظ فاصله مناسب و سازماندهی افکار خود را بر روی کاغذ برای دانش آموزان دشوار کند.
پردازش زبان: فرمول بندی ایده ها، بازیابی واژگان و ساختن جملات صحیح از نظر گرامری نیازمند توانایی های پردازش زبان قوی است. دانش‌آموزانی که با این جنبه‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است به آرامی بنویسند، زیرا هر کلمه انتخابی را به دقت بررسی می‌کنند.
سایر دلایل
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD): دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی ADHD ممکن است در تمرکز، ادامه کار و مدیریت تکانشگری با مشکلاتی مواجه شوند. این چالش‌ها می‌توانند منجر به نوشتن کندتر شوند زیرا به راحتی حواسشان پرت می‌شود یا اصلاحات مکرر انجام می‌دهند.
ناتوانی های یادگیری: دیس گرافی یک ناتوانی یادگیری خاص است که بر بیان نوشتاری تأثیر می گذارد. دانش‌آموزان مبتلا به دیسگرافی ممکن است با دست خط، املا و سازماندهی افکار خود روی کاغذ مشکل داشته باشند.
عدم تمرین: درست مانند هر مهارتی، روان نوشتن نیز با تمرین بهبود می یابد. دانش‌آموزانی که فرصت‌های محدودی برای نوشتن دارند یا عادت‌های نوشتاری قوی ایجاد نکرده‌اند ممکن است کندتر بنویسند.
کمال‌گرایی: تمایل به داشتن همه چیز عالی می‌تواند دانش‌آموزان را به سمت نوشتن آهسته سوق دهد، زیرا آنها به جای اینکه ابتدا ایده‌های خود را پایین بیاورند، روی نوشتن منظم و بدون خطا تمرکز می‌کنند.
علائم کند نویسی در دانش آموزان
در اینجا چند نشانه وجود دارد که نشان می دهد دانش آموز ممکن است با کند نوشتن مشکل داشته باشد:
- زمان زیادی نسبت به همتایان برای تکمیل تکالیف نوشتاری طول می کشد.
- دارای دست خطی فشرده و پر زحمت است که خواندن آن دشوار است.
- از فعالیت های نوشتن به دلیل ناامیدی یا خستگی اجتناب می کند.
- برای همگام شدن با سرعت تمرینات نوشتن در کلاس تلاش می کند.
- زمان بیشتری را صرف پاک کردن و تصحیح می کند تا نوشتن محتوای جدید.
- در سازماندهی افکار و عقاید روی کاغذ مشکل دارد.
استراتژی هایی برای کمک به دانش آموزان در بهبود سرعت نوشتن
بسته به علت زمینه ای، رویکردهای مختلفی برای کمک به دانش آموزان برای غلبه بر کند نوشتن وجود دارد. در اینجا چند استراتژی موثر وجود دارد:
فعالیت‌های مهارت‌های حرکتی ظریف: درگیر شدن در فعالیت‌هایی مانند تمرین‌های تقویت انگشت، بازی با خاک رس، یا استفاده از اسباب‌بازی‌های دستکاری می‌تواند مهارت‌های حرکتی ظریف را افزایش داده و روانی دست خط را بهبود بخشد.
تمرین‌های دیداری-فضایی: بازی‌ها و فعالیت‌هایی که شامل پازل، پیچ و خم یا استدلال فضایی می‌شوند، می‌توانند این مهارت‌ها را تقویت کنند و تجسم حروف و سازماندهی نوشتار را آسان‌تر کنند.
سازمان‌دهنده‌های گرافیکی: ارائه الگوها یا سازمان‌دهنده‌های گرافیکی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا ایده‌ها را طوفان فکری کنند، افکار خود را سازماندهی کنند، و نوشته‌های خود را قبل از قرار دادن قلم روی کاغذ برنامه‌ریزی کنند.
تمرین صفحه کلید: یادگیری راحت تایپ کردن به دانش آموزان اجازه می دهد تا بر ایده ها و محتوای خود به جای عمل فیزیکی نوشتن تمرکز کنند. این می تواند به ویژه برای دانش آموزانی که دچار دیسگرافی یا مشکلات مهارت های حرکتی ظریف هستند مفید باشد.
دیکته و ضبط صدا: دیکته کردن نوشته خود در یک دستگاه ضبط به دانش آموزان اجازه می دهد تا آزادانه ایده های خود را بدون گرفتار شدن در سرعت نوشتن پایین بیان کنند. سپس می‌توانند ضبط را مرور کرده و بعداً آن را رونویسی کنند و روی دستور زبان و ویرایش تمرکز کنند.
فعالیت‌های نوشتن زمان‌بندی‌شده: تمرین‌های کوتاه و زمان‌بندی‌شده نوشتن، دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا سریع بنویسند و ایده‌های خود را بدون گیر کردن در جزئیات حذف کنند. این می تواند به آنها کمک کند تا سبک نوشتن خودکار و روان تری داشته باشند.
