دیسلکسیا چیست؟

  1. خانه
  2. مقالات
  3. دیسلکسیا چیست؟
دیسلکسیا

دیسلکسیا یا نارساخوانی، که اغلب به عنوان ناتوانی در خواندن از آن یاد می شود، یک تفاوت یادگیری بسیار گسترده تر است که بر نحوه پردازش زبان توسط مغز تأثیر می گذارد.

افراد مبتلا به نارساخوانی طیف وسیعی از مشکلات مربوط به پردازش زبان را نشان می دهند. این چالش ها می توانند به طرق مختلف ظاهر شوند و شدت آن می تواند به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. در اینجا برخی از ویژگی های رایج وجود دارد:

  • مشکل در روان خواندن: افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است برای خواندن روان دچار مشکل شوند. خواندن ممکن است کند، پر زحمت و پر از تردید به نظر برسد. آنها ممکن است کلمات یا عبارات را دوباره بخوانند تا معنی را درک کنند.
  • مشکل رمزگشایی: رمزگشایی به توانایی صداگذاری کلمات با اتصال حروف به صداهای متناظر آنها اشاره دارد. افراد مبتلا به دیسلکسیا ممکن است در این فرآیند مشکل داشته باشند و خواندن کلمات ناآشنا یا کلمات با املای پیچیده را چالش برانگیز می کند.
  • املا: مشکلات رمزگشایی اغلب منجر به چالش هایی در املا می شود. آنها ممکن است در به خاطر سپردن ترتیب صحیح حروف برای یک صدا مشکل داشته باشند یا در به کار بردن قوانین آوایی مشکل داشته باشند.
  • درک مطلب: در حالی که برخی از افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است برای رمزگشایی و خواندن روان مشکل داشته باشند، ممکن است مهارت های درک آنها تحت تأثیر قرار نگیرد. با این حال، تلاش مورد نیاز برای رمزگشایی گاهی اوقات می تواند مانع از توانایی آنها برای تمرکز بر درک محتوا شود.
  • بیان نوشتاری: قرار دادن افکار در زبان نوشتاری می تواند برای افراد مبتلا به نارساخوانی چالش برانگیز باشد. آنها ممکن است با گرامر، ساختار جمله و سازماندهی مشکل داشته باشند.

عوارض دیسلکسیا

نارساخوانی می تواند تأثیر قابل توجهی بر افراد در طول زندگی آنها داشته باشد. در اینجا چند چالش رایج وجود دارد:

  • عملکرد تحصیلی: مشکلات در خواندن، نوشتن و املا می تواند عملکرد تحصیلی را مختل کند و منجر به ناامیدی و احساس بی کفایتی شود.
  • عزت نفس: کشمکش در مدرسه می تواند بر عزت نفس و اعتماد به نفس تأثیر منفی بگذارد.
  • انگیزه: تلاش لازم برای خواندن و نوشتن می تواند منجر به کاهش انگیزه برای مشارکت در این فعالیت ها شود.
  • تعامل اجتماعی: مشکلات در بلندخوانی یا شرکت در بحث ها می تواند منجر به انزوای اجتماعی شود.

علل نارساخوانی

علت دقیق دیسلکسیا در دست بررسی است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عصبی در آن نقش دارند. در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:

  • ژنتیک: نارساخوانی معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود که نشان دهنده یک استعداد ژنتیکی است.
  • پردازش مغز: مطالعات تفاوت هایی را در ساختار و عملکرد مغز در افراد مبتلا به نارساخوانی نشان داده است. این تفاوت ها ممکن است به نحوه پردازش زبان توسط مغز، به ویژه در مناطقی که مسئول پردازش واجی هستند، مرتبط باشد.
  • عوامل محیطی: اگرچه علت مستقیمی نیست، اما عوامل محیطی مانند قرار گرفتن زودهنگام با زبان و کیفیت آموزش خواندن، می‌توانند بر چگونگی بروز نارساخوانی تأثیر بگذارند.

زندگی با دیسلکسیا

علیرغم چالش ها، نارساخوانی هوش یا پتانسیل فرد را تعریف نمی کند. بسیاری از افراد موفق نارساخوانی دارند و با حمایت و استراتژی های مناسب، افراد مبتلا به نارساخوانی می توانند در مدرسه، کار و زندگی پیشرفت کنند. در اینجا برخی از زمینه های اصلی پشتیبانی آورده شده است:

  • شناسایی زودهنگام و مداخله: شناسایی زودرس نارساخوانی می تواند تفاوت قابل توجهی در سفر آموزشی کودک ایجاد کند.
  • آموزش تخصصی: آموزش تخصصی که بر تقویت آگاهی واج شناختی، مهارت های رمزگشایی و روش های یادگیری جایگزین تمرکز دارد، می تواند بسیار سودمند باشد. متخصصان کاردرمانی و گفتاردرمانی می توانند در این زمینه به دانش آموزان کمک کنند.
  • فناوری‌های کمکی: ابزارهایی مانند کتاب‌های صوتی، نرم‌افزار تبدیل متن به گفتار و صفحه‌کلیدهای تخصصی می‌توانند به افراد مبتلا به نارساخوانی کمک کنند تا به اطلاعات دسترسی پیدا کنند و در فعالیت‌های یادگیری شرکت کنند.
  • حمایت اجتماعی- عاطفی: ارائه گروه های حمایتی یا مشاوره می تواند به رفع این احساسات کمک کند.