درمان اضطراب در کودکان گاه به گاه طبیعی است. اما اگر اضطراب باعث می شود کودک شما فعالیت های خود را محدود کند، اغلب نگران باشد یا از اردو یا فعالیت های روزانه مانند رفتن به مدرسه اجتناب کند، با پزشک اطفال خود صحبت کنید. یک اختلال اضطرابی شدید می تواند رشد کودک را به تاخیر بیاندازد یا از مسیر خارج کند.
اجتناب از موقعیت های ناراحت کننده، اضطراب را به طور موقت کاهش می دهد، فقط در جای دیگر ظاهر می شود. توضیحات منطقی نیز کارساز نخواهد بود. مرکز عاطفی چرخان مغز که به عنوان سیستم لیمبیک شناخته می شود، به زمان و ابزارهایی نیاز دارد تا به اندازه کافی آرام شود تا مرکز تفکر (شناختی) مغز دوباره آنلاین شود.
درمان اضطراب در کودکان
بسته به مرحله رشد و سطح و نوع اضطراب، درمان ممکن است شامل تغییراتی باشد که شما و فرزندتان نسبت به خودتان کار می کنید. یا ممکن است با متخصصان بهداشت روان کودک مانند روانپزشک، روانشناس یا متخصص کاردرمانی اطفال کار کنید. این متخصصان می توانند به والدین و کودکان کمک کنند تا از درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده کنند، یک درمان بسیار موثر که افکار و رفتارهای مضطرب را برطرف می کند.
متخصصان ما در مرکز روانشناسی توان آفرین در شرق تهران خدمات روانشناسی کودک و نوجوان را ارائه می دهند. برای مثال، ممکن است کودکان را تشویق کنیم که «تفکر کارآگاهی» را برای گرفتن، بررسی و تغییر افکار مضطرب تمرین کنند. ما همچنین آنها را تشویق می کنیم تا به محرک های اضطراب آور نزدیک شوند، نه اجتناب کنند.
تکنیک های ذهن آگاهی و داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی نیز ممکن است مورد بحث قرار گیرند. اغلب ترکیبی از رویکردها بهترین کار را دارد.
راه هایی که والدین می توانند به مدیریت و درمان اضطراب در کودکان کمک کنند:
شخصی سازی و بیرونی سازی: از فرزندتان بخواهید که نامی برای اضطراب بگذارد. کودک شما نیز می تواند از اضطراب نقاشی بکشد. سپس، به کودکتان کمک کنید تا اضطراب را زمانی که بروز میکند تشخیص دهد: برچسب زدن و فاصله گرفتن از اضطراب میتواند به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد که رئیس آن باشد.
پیش نمایش موقعیت های اضطراب آور. ملاقات با مشاوران مدرسه یا گشت و گذار در مکان های جدید را در نظر بگیرید.
اعتماد به نفس مدل: کودکان اضطرابی را که از والدین منتشر می شود ثبت می کنند. سعی کنید از طریق کلمات و زبان بدن به آنچه که مدل می کنید توجه داشته باشید. در صورت لزوم روی تعدیل واکنش های بیش از حد اضطرابی خود نیز کار کنید.
دنیای خود را روایت کنید: «کودکان در حال کدگذاری جهان هستند، بهویژه در دوران کودکی، مغز آنها فقط اسفنج است و همه چیز را در خود میبرد. ما میتوانیم با روایتی که میسازند به آنها کمک کنیم: «آیا دنیا مکانی امن است یا مکانی خطرناک که من باید همیشه مراقب آن باشم؟»
