مشکلات یادگیری یا همان اختلالات یادگیری را می توان به عنوان مشکل در توانایی مغز برای پردازش اطلاعات توصیف کرد. افرادی که مشکل یادگیری دارند ممکن است مانند همسالان خود یا به سرعت یاد نگیرند و ممکن است جنبه های خاصی از یادگیری مانند توسعه مهارت های اساسی را چالش برانگیز بدانند. از آنجایی که مشکلات یادگیری قابل درمان خودبخودی نیستند، اثرات آنها ممکن است بر عملکرد فرد در طول زندگی تأثیر بگذارد: از نظر تحصیلی، در محل کار، و در روابط و زندگی روزمره. مداخله و حمایت، که ممکن است با مشاوره یا سایر خدمات مراقبت از سلامت روان تکمیل شود، می تواند به فردی که مشکل یادگیری دارد کمک کند تا به موفقیت برسد.
مشکلات یادگیری، که چالشهای عصبی هستند، بر نحوه دریافت، پردازش، ذخیره و تجزیه و تحلیل اطلاعات مغز تأثیر میگذارند. از آنجایی که دشواری یادگیری اغلب بر توانایی فرد برای توسعه مهارتهای خواندن، نوشتن و ریاضی تأثیر میگذارد، مشکل یادگیری معمولاً در زمانی که یک فرد در مدرسه است شناسایی و تشخیص داده میشود. با این حال، برخی از افرادی که تحت تأثیر مشکل یادگیری قرار گرفتهاند، ممکن است تا زمانی که در دانشگاه یا پس از پیوستن به نیروی کار، آن را کشف یا تشخیص ندهند. برخی دیگر هرگز بیماری آنها تشخیص داده نشده است و ممکن است همچنان که در طول زندگی پیشرفت می کنند در پردازش اطلاعات با مشکل مواجه شوند.
مشکلات یادگیری نشان دهنده نیاز فرد به روش های یادگیری جایگزین است. آنها نشان دهنده سطح هوش نیستند و با مشکلات فکری – چالش های یادگیری ناشی از ناتوانی های حسی – یکسان نیستند. تأخیر در رشد؛ یا مضرات فرهنگی، اقتصادی یا زیست محیطی.
در حالی که برخی از مشکلات یادگیری خفیف هستند، برخی دیگر ممکن است تأثیر شدیدی بر عملکرد تحصیلی فرد داشته باشند. با این حال، آموزه های رفتاری متناسب با نوع دشواری می تواند به فرد کمک کند تا استراتژی هایی را برای مقابله و کار با یک چالش خاص توسعه دهد و مداخله می تواند سود قابل توجهی داشته باشد. صرفاً داشتن مشکل یادگیری به این معنا نیست که یک فرد قادر به موفقیت تحصیلی یا داشتن موقعیتی از نظر فکری سخت نیست.
متخصصان ما در مرکز توانبخشی توان آفرین (مرکز تخصصی درمان اختلالات یادگیری) خدمات تخصصی کاردرمانی ، روانشناسی و توانبخشی را برای کمک به کودکان و بزرگسالان ارائه می دهند.
دلایل مشکلات یادگیری
مشخص نیست که چه چیزی باعث مشکلات یادگیری می شود، اما محققان بر این باورند که تأثیرات ژنتیکی، رشد مغز و اثرات محیطی ممکن است بر رشد آنها تأثیر بگذارد.
در حالی که مشکلات یادگیری اغلب در خانواده ها ظاهر می شود، محققان مطمئن نیستند که آیا این به دلایل ژنتیکی است یا اینکه این عود ظاهر می شود زیرا کودکان معمولاً از والدین خود یاد می گیرند و الگو می گیرند. رشد مغز قبل و بعد از تولد نیز ممکن است بر رشد مشکلات یادگیری تأثیر داشته باشد و کودکانی که نارس به دنیا آمدهاند، وزن کم هنگام تولد داشتهاند یا آسیب به سر داشتهاند ممکن است بیشتر دچار مشکل یادگیری شوند. اثرات محیطی مانند سموم و تغذیه نامناسب در دوران کودکی نیز به عنوان عوامل بالقوه در ایجاد مشکل یادگیری در نظر گرفته می شود.
انواع مشکلات یادگیری
یک مشکل یادگیری اغلب ممکن است “ناتوانی پنهان” نامیده شود. فردی که با مشکل یادگیری به چالش کشیده میشود، عموماً دارای هوش متوسط یا بالاتر از حد متوسط است، و بسیاری میتوانند این واقعیت را پنهان کنند که جنبه های خاصی از یادگیری آکادمیک سالها به آنها مشکل میدهد و این مسائل را تا دبیرستان یا بعد از آن بدون توجه باقی میگذارند. مشکل در شکاف بین پتانسیل فرد برای موفقیت و توانایی برای دستیابی به وجود می آید، که اغلب با مشکل در دریافت یا پردازش اطلاعات مختل می شود.
مشکلات یادگیری می تواند کلامی یا غیرکلامی باشد. مشکلات کلامی بر توانایی فرد در خواندن، نوشتن یا پردازش کلمات گفتاری یا نوشتاری تأثیر میگذارد، در حالی که چالشهای یادگیری غیرکلامی میتواند پردازش اطلاعات بصری یا تسلط بر مفاهیم انتزاعی مانند کسریها را برای فرد سختتر کند. برخی از مشکلات نیز می تواند تمرکز را برای فرد دشوار کند: حداقل 20 درصد از افرادی که مشکلات یادگیری دارند، شرایطی دارند که بر توانایی تمرکز یا توجه تأثیر می گذارد.
روشهای درمان
مشکلات یادگیری میتوانند تأثیر زیادی بر روی تحصیل و زندگی روزمره فرد داشته باشند. درمان این مشکلات معمولاً نیاز به یک رویکرد چندجانبه دارد. در ادامه به برخی از روشهای درمان مشکلات یادگیری اشاره میشود:
۱. ارزیابی و تشخیص
قبل از هر چیز، تشخیص دقیق نوع مشکل یادگیری ضروری است. این کار معمولاً توسط روانشناسان یا متخصصان آموزش انجام میشود و شامل آزمونهای استاندارد و مصاحبه با والدین و معلمان است.
۲. مداخلات آموزشی
آموزش فردی: ارائه آموزشهای خصوصی و فردی به دانشآموزان میتواند به آنها کمک کند تا مهارتهای مورد نیاز را بهتر یاد بگیرند.
استفاده از تکنیکهای تدریس متفاوت: معلمان میتوانند از روشهای متفاوتی مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، بازیهای آموزشی و استفاده از تکنولوژیهای جدید بهره ببرند.
۳. حمایت عاطفی و اجتماعی
مشاوره: مشاوره روانی میتواند به دانشآموزان کمک کند تا با احساسات خود کنار بیایند و اعتماد به نفسشان را تقویت کنند.
گروههای حمایتی: پیوستن به گروههای حمایتی میتواند احساس تنهایی را کاهش دهد و به اشتراکگذاری تجربیات کمک کند.
۴. استفاده از تکنولوژی
نرمافزارهای آموزشی: استفاده از نرمافزارهای مخصوص یادگیری میتواند به تقویت مهارتهای خاص کمک کند.
ابزارهای کمکی: ابزارهای مانند دستگاههای ضبط صدا یا اپلیکیشنهای یادداشتبرداری میتوانند به دانشآموزان در یادگیری کمک کنند.
۵. همکاری با خانواده
آموزش والدین: والدین باید با روشهای آموزشی و تکنیکهای حمایتی آشنا شوند تا بتوانند در خانه نیز به فرزندان خود کمک کنند.
ایجاد محیط حمایتی: فراهم کردن یک محیط آرام و مناسب برای مطالعه در خانه میتواند تأثیر مثبتی بر یادگیری داشته باشد.
۶. دارو درمانی
در برخی موارد، ممکن است پزشکان داروهایی را برای درمان مشکلات مربوط به توجه یا اضطراب تجویز کنند. این داروها میتوانند به بهبود تمرکز و کاهش علائم کمک کنند.
۷. برنامههای آموزشی خاص
برنامههای فردی آموزشی (IEP): برای دانشآموزانی که نیاز به حمایت بیشتری دارند، میتوان برنامههای آموزشی خاصی طراحی کرد که متناسب با نیازهای آنها باشد.