بازی درمانی در کودکان از یک رویکرد روان درمانی استفاده می کند تا به کودکان 3 تا 12 ساله کمک کند تا زندگی خود را کشف کنند و به آنها کمک کند افکار، عواطف و احساسات سرکوب شده خود را از طریق بازی بیان کنند.
گاهی اوقات بازی درمانی برای بزرگسالان نیز استفاده می شود.
بازی درمانی معمولاً در یک اتاق بازی راحت و امن انجام می‌شود، جایی که کمترین قوانین بر کودک تحمیل می‌شود، کودک تشویق می‌شود تا آزادانه خود را بیان کند و به درمانگر اجازه می‌دهد تا تصمیمات، انتخاب‌ها، رفتار کودک را مشاهده کند.
هدف اصلی بازی درمانی این است که به کودکان بیاموزد چگونه خود را به شیوه ای سالم بیان کنند، آنها را نسبت به دیگران همدردی، همدلانه و محترمانه تر کند و به آنها کمک کند راه های جدید، خلاقانه و مثبت تری برای حل مسئله کشف کنند.
کودکان ممکن است به دلایل مختلف، از جمله اوتیسم و ADHD، نقاط عطف تاخیری داشته باشند. کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات، مهارت‌های اجتماعی و رفتار مشکل دارند، در حالی که کودکان مبتلا به ADHD در خودکنترلی مشکل دارند و دامنه توجه کمتری دارند.
بازی درمانی چنین محیطی را برای کودکان فراهم می کند که بتوانند به طور کامل و آزادانه احساسات خود را بیان کنند و بر محیط و تصمیمات خود کنترل داشته باشند.
رویکردهای بازی درمانی در کودکان
دو نوع رویکرد بازی درمانی وجود دارد، بازی درمانی دستوری و غیر هدایتی. بازی درمانی دستوری یک رویکرد ساختاریافته و هدایت شده است که در آن درمانگر یا والدین به طور مستقیم کودک را درگیر می کنند. آنها همچنین می توانند پیشنهاداتی را به کودک ارائه دهند و سعی کنند در جلسه حرکت کنند.
بازی درمانی غیر رهنمودی بدون ساختار است که در آن به کودکان با کمترین حد و مرز و قوانین کنترل بر محیط خود داده می شود و به آنها واگذار می شود تا به تنهایی مشکلات را حل کنند.
بازی درمانی و اوتیسم
اختلال طیف اوتیسم که معمولاً به عنوان اوتیسم شناخته می‌شود، اختلالی است که در آن فرد با گفتار و ارتباطات غیرکلامی، مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای تکراری چالش‌هایی دارد. کودکان مبتلا به اوتیسم، اگر به درستی درمان نشوند، ممکن است در طول زندگی با مشکلاتی در رشد خود مواجه شوند.
بازی درمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده می شود. بازی شامل تعامل با دیگران به روش های رقابتی و مشارکتی، ارتباط، ساخت استراتژی، تفسیر ایده های دیگران و بسیاری موارد دیگر است. این فعالیت بازیگوشی محیطی عالی را برای کودکان فراهم می کند تا مهارت هایی را که با آنها دست و پنجه نرم می کنند توسعه دهند.
بازی درمانی و ADHD
اختلال کمبود توجه – بیش فعالی معمولاً به عنوان ADHD شناخته می شود که بر توانایی و توجه فرد برای نشستن و خودکنترلی تأثیر می گذارد که ناشی از تفاوت در فعالیت مغز و رشد مغز است.
بازی درمانی می تواند برای درمان علائم ADHD در کودکان استفاده شود.
به گفته متخصصان، زمان بازی راهی موثر برای یادگیری و ارتباط کودکان، آرام کردن اضطراب، احساس اطمینان و بهبود عزت نفس است.
خشم، استرس، شرم و گناه ممکن است به عنوان محرک‌هایی برای کودکان ADHD عمل کند که می‌تواند آنها را تکانشی کند و بر مهارت‌های تصمیم‌گیری آنها تأثیر بگذارد.
بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا انرژی یا عصبانیت خود را در یک فعالیت بازی متمرکز کنند که به توانایی توجه و کنترل خود کمک می کند.
کلمات مرتبط :
بازی درمانی در کودکان – فواید بازی درمانی – بازی درمانی در شرق تهران – موارد کاربرد بازی درمانی
