آموزش مهارت های اجتماعی در کودکان اوتیسم
ضعف در مهارت های اجتماعی در تشخیص اوتیسم جایگاه قابل توجهی دارد. کودکان مبتلا به اوتیسم در استفاده از مهارت های اجتماعی رفتاری غیرکلامی مانند نگاه چشم به چشم، حالت چهره، وضعیت بدن و ژست ها برای تنظیم تعامل اجتماعی با مشکل مواجه می شوند.
افراد مبتلا به اوتیسم در درک نکات ظریف که به طور خود به خود در طول روابط اجتماعی استفاده می شوند، دچار مشکل هستند.
چنین مشکلات تعامل اجتماعی ممکن است منجر به اختلالات رفتاری همچون بی تفاوتی، تمسخر یا رفتارهای خشونت آمیز شود. تلاش های تعامل اجتماعی بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم منجر به تجربیات منفی می‌شود، زیرا فرد بیش از حد تحریک شده یا گیج می‌شود و تأثیر منفی بر مشارکت اجتماعی فرد می‌گذارد. مطالعات گزارش می دهند که واکنش های منفی نسبت به افراد مبتلا به اوتیسم از محیط اطرافشان چالش برانگیزتر از مشکلات ارتباطی آنها است.
تعامل شکست با همسالان، مشکلات در اشتراک گذاری لذت، علایق یا دستاوردها با افراد دیگر و مشکلات در روابط متقابل اجتماعی-عاطفی و ممکن است نیاز به حمایت از سنین پایین داشته باشد.
از کودکان پیش دبستانی انتظار می رود که مهارت های تئوری ذهن خود را توسعه دهند. توسعه ناکافی نظریه ذهن منجر به مشکلاتی در تفسیر وضعیت عاطفی از لحن صدا و حالت چهره و در مهارت های اجتماعی می شود و بر مهارت همدلی افراد تأثیر منفی می گذارد.
آموزش مهارت های اجتماعی در کودکان اوتیسم
بسیاری از مهارت های اجتماعی پیشرفته وجود دارد که کودک مبتلا به اوتیسم باید پس از دستیابی به مهارت های اجتماعی اولیه به آنها دست یابد. این مهارت های اجتماعی را می توان در چهار گروه اصلی طبقه بندی کرد.
مهارت های ارتباطی: معرفی خود، پرسیدن سوالات مناسب برای ملاقات با شخص جدید، شروع گفتگو، مشارکت در گفتگو، عدم انحراف از موضوع گفتگو، گوش دادن در موقعیت مناسب، طولانی نگه نداشتن صحبت، تغییر صحیح موضوع، استفاده از لحن صدا، حالت چهره و وضعیت بدن با توجه به موضوع گفتگو.
مهارت های تعامل اجتماعی (دوستی): مهارت هایی مانند لمس صحیح، زنگ زدن، پاسخ دادن به تماس، کمک صحیح به دوست، کمک خواستن، گذراندن وقت با هم، عمل در فاصله مناسب بسته به نوع رابطه، احترام گذاشتن به عقاید دیگران. ، عدم احساس ناراحتی با تغییر قوانین و …
مهارت‌های تعامل اجتماعی (بازی): این مهارت‌ها عبارتند از مهارت هایی مانند درگیر شدن در بازی، به اشتراک گذاشتن اسباب بازی ها، بازی با قوانین، قرار گرفتن در صف در حین بازی، مقابله با برد و شکست.
مهارت‌های مدیریت و تشخیص احساسات: این مهارت‌ها شامل مهارت‌هایی مانند آگاهی از احساسات، همکاری.
آموزش مهارت های اجتماعی بخشی معمولی از مداخلات کاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم است. مداخلات کاردرمانی نقش مهمی در طراحی برنامه های مداخله‌ای برای ارزیابی و بهبود مهارت های اجتماعی ناکافی در برابر هر گونه عملکرد فرد مبتلا به اوتیسم در خانه، مدرسه یا در جامعه و در افزایش مشارکت اجتماعی فرد ایفا می‌کند.